پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

فرشاد مومنی می‌گوید: رئیس جمهوری طوری صحبت می‌کند که انتظار دارد نوبل اقتصاد به او بدهند. با چنین فردی رابطه برقرار کردن سخت است.وی اظهار داشت:‌ نظام ملی در سطوح بالا، اکنون به گونه‌ای قاعده گذاری می کند و تخصیص منابع می‌دهد که حتی بدیهیات اولیه برای بقای خودش را هم در بر نمی‌گیرد. توصیه جدی ما این است که باب گفتگوی جدی در این زمینه در دستور کار قرار گیرد و برخورد نمایشی و ادا درآوردن در جلسات و تظاهر به گفت و گوی بدون کارکرد بی فایده است. حال آنکه باید به جای آن برنامه‌ریزی برای ارتقای بنیه ی دانایی دولت صورت گیرد. امروز حیاتی ترین کار این است که هزینه فرصت مفت خوارگی را در کشور بالا ببرند، در حالی که امروز عکس این موضوع عمل می شود و هزینه فرصت تولید و اشتغال را بالا می برندو

ربیعی وزیر سابق کار می گوید:« نامزد مجلس یک میلیارد هزینه می‌کند که به پارلمان راه پیدا کند. این پول را باید به دست بیاورد. چگونه؟ به چه کسی باید متکی شود؟» یا به چه چیزی؟ شاید به سوال، شاید به استیضاح.یک آدم شناخته شده‌ای قبل از رأی اعتماد گفت که 120رای پیش من است و از من یک کار خواست. گفت من در هیأت امنای تامین اجتماعی بمانم.